ดูแลคนที่เรารักตั้งแต่ตอนที่เขายังเดินได้ ดีกว่าไหม

เป็นความห่วงใย ที่ผมอยากจะบอกให้เพื่อนๆรู้ว่า หากการดูแลคนที่เรารัก หากการที่เราจะสามารถช่วยเพิ่มความสบายเวลาเดิน อย่ารอจนเข่าเสื่อมมากๆแล้วค่อยมาดูแล มันอาจจะสายเกินไป อ่านบทความดีๆเรื่องการดูแลสุขภาพข้อเข่าจากที่นี่ การดูแลอาการข้อเข่าเสื่อม

วันจันทร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2554

ทางไปคาร์เนกี้ฮอลล์..บัณฑิต อึ้งรังษี

บทความนี้ ตั้งใจคัดลอกมาเพื่อแสดงความคาระวะ ต่อเจ้าของบทความครับ

คนเขียนบทความนี้ ได้ถ่ายถอดความรู้ ความรู้สึก และเรื่องราวที่เขาประทับใจ
และเขียนถึงคุณบัณฑิต อึ้งรังษี ผมเองชื่นชอบวิธีการคิด และ การทำ ทำ ทำ
ทำ จนกว่าจะบรรลุความสำเร็จของคุณบัณฑิต อึ้งรังษี จึงขออนุญาตเจ้าของบทความ
ตัวจริง ลอกเอามาทั้งชุดครับ
........................
วันพฤหัสบดีที่ ๒๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

ทางไปคาร์เนกี้ฮอลล์

วันนึงผมเดินหลงทางในนิวยอร์ค ก็เลยไปถามคนที่เดินผ่านมาว่า “เฮ้ ผมจะไปคาร์เนกี้ฮอลล์ได้อย่างไร” เค้าก็ตอบผมมาว่า "คุณก็ต้องซ้อม...ซ้อม...และก็ซ้อม"

หลาย ๆ คนคงพอจำโฆษณาชิ้นหนึ่งของเหล้าแสงโสมได้ที่มีคุณบัณฑิต อึ้งรังษี วาทยกรรุ่นใหม่ระดับโลกชาวไทยที่มีประโยคทองว่า จะไปคาร์เนกี้ฮอลล์ ก็ต้องซ้อม...ซ้อม...และก็ซ้อม

คุณบัณฑิต อึ้งรังษี เป็นคนหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา

เขาเป็นวาทยกรหรือคอนดักเตอร์รุ่นใหม่ที่สำคัญคนหนึ่งของโลกที่ได้รับการยอมรับจากนานาชาติ โดยได้ตะเวนกำกับวงออร์เคสตร้ามาทั่วโลกมากกว่า 400 คอนเสิร์ต และได้รับรางวัลการแข่งขันวาทยกรระดับนานาชาติหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นที่ฝรั่งเศส, โปรตุเกส, ฮังการี และที่สำคัญที่สุดคือที่คาร์เนกี้ฮอลล์ (Carnegie Hall) ในการแข่งขัน Maazel-Vilar International Conducting Competition ซึ่งถือเป็นการแข่งขันวาทยกรที่สำคัญที่สุดในโลก ในการแข่งขันครั้งนั้นมีผู้เข้าร่วมการแข่งขัน 362 คนทั่วโลก

หลังการแข่งขันที่คาร์เนกี้ฮอลล์ เขาได้รับเชิญไปกำกับวงออร์เคสตร้าสำคัญ ๆ ทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็น New York Philharmonic Orchestra, Los Angeles Philharmonic Orchestra รวมถึงอีกหลาย ๆ วงในสเปน, ตุรกี, เกาหลี, ออสเตรีย, รัสเซีย, อิตาลี, ออสเตรลีย, ฮังการี, ฝรั่งเศส, เยอรมนี, สาธารณรัฐเชค, ไทย, โปรตุเกส และทั่วประเทศสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้ยังคณะนักร้องประสานเสียงชื่อดังของโลกอย่าง Mormon Tabernacle Choir

บัณฑิตเคยทำงานร่วมกับศิลปินชั้นนำของโลกมากมาย และได้รับการกล่าวขวัญถึงในหนังสือพิมพ์และสื่อมวลชนชั้นนำทั่วโลก

ถ้าอยากอ่านประวัติและเคล็ดลับความสำเร็จของคุณบัณฑิต ผมขอแนะนำให้ไปอ่านหนังสือ “ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้” ซึ่งคุณบัณฑิตเขียนเอง (บัณฑิต อึ้งรังษี, ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้, กรุงเทพฯ: มติชน, 2549.)

จริง ๆ แล้วหนังสือ “ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้” เป็นหนังสือเคล็ดลับความสำเร็จในลักษณะเดียวกับหนังสือฮาว - ทูที่เป็นที่นิยมมากในท้องตลาดหนังสือไทยในรอบกว่าหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา ซึ่งปกติผมแทบไม่เคยอ่านหนังสือฮาว - ทูเลยเพราะผมไม่นิยมการอ่านหนังสือที่บอกเคล็ดลับและขั้นตอนการไปสู่ความสำเร็จเป็นขั้น ๆ แต่ชอบการอ่านหนังสือประวัติชีวิตแบบเชิงบรรยายมากกว่า เพราะมันมีบริบทที่หนังสือฮาว – ทูมักมองข้ามไป จึงอาจจะกล่าวได้ว่า “ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้” เป็นหนังสือฮาว – ทูเล่มแรก ๆ ในชีวิตที่ผมอ่าน โดยเฉพาะผมชอบชื่อภาษาอังกฤษที่ว่า “Conduct Your Dreams”

เท่าที่ศึกษาจากหนังสือเล่มนี้ ผมพบคุณสมบัติสองประการที่สำคัญของคุณบัณฑิตที่ผมอยากจะเลียนแบบและคิดว่าเลียนแบบได้ง่ายที่สุด คือ เขาเป็นคนมีความฝัน และเขาเป็นนักอ่านตัวยง

คุณบัณฑิตแนะนำว่า “มนุษย์จะพัฒนาการไปตามอย่างที่ตนคิดเท่านั้น” หรือ “As a Man Thinks, He is” กล่าวคือ มนุษย์ต้องมีความฝัน แต่ความฝันอย่างเดียวไม่เพียงพอ คุณต้องทำให้ฝันเป็นจริงด้วย เขาบอกว่า เราไม่ควรดูถูกตัวเองด้วยการมองว่าเราทำไม่ได้ หรือตั้งความฝันไว้ต่ำ ๆ แต่เราต้องคิดใหญ่ไม่คิดเล็ก เพียงแต่ว่าเราจะต้องวางแผนเพื่อให้บรรลุซึ่งความฝันด้วย ซึ่งคุณบัณฑิตแนะนำว่าการไปถึงซึ่งความฝันนั้น เราจะต้องรู้จัก Divide and Conquer คือเราจะต้องค่อย ๆ บรรลุเป้าหมายเล็ก ๆ ทีละนิด ๆ เราถึงจะได้ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่มาได้ เป้าหมายหรือความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่ดูไม่น่าจะเป็นไปได้ เมื่อวางแผนแบ่งย่อยเป็นงานเล็ก ๆ ที่สามารถทำให้สำเร็จได้ทุกวันก็จะเป็นการสร้างความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ให้เกิดขึ้นทุกวันได้

นอกจากนี้ ความฝันที่ตั้งใว้จะต้องตั้งไว้ให้ชัดเจนแล้วเขียนมันออกมา บรูซ ลี ตั้งเป้าว่าภายในปี 1980 จะต้องเป็นดาราเอเชียที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศสหรัฐอเมริกาและมีเงิน 10 ล้านเหรียญ ซึ่งเขาก็สามารถไปถึงฝั่งฝันได้ก่อนเวลาที่กำหนดไว้ จิม แครี่ อดีตตลกตกอับเขียนเช็คให้ตัวเอง 10 ล้านเหรียญและลงวันที่ไปขึ้นเงินในอีกห้าปีข้างหน้า ซึ่งห้าปีต่อมา (ในปี 1995) เขามีค่าตัวสูงถึง 20 ล้านเหรียญซึ่งมากกว่าเช็คที่เขาเขียนให้ตัวเอง จากความสำเร็จของ Ace Ventura: The Pet Detective, The Mask และ Dumb and Dumber

คุณบัณฑิตชี้ว่า มนุษย์มักจะคิดนำหน้าไปก่อน และเมื่อคิดอย่างไรก็จะเป็นไปอย่างนั้น ถ้ามองว่าตัวเองทำไม่ได้แน่นอน ความตั้งใจและแรงกระตุ้นก็จะต่ำ แต่เมื่อตั้งความฝันไว้ชัดเจนและวางแผนอย่างเป็นระบบก็จะทำให้เกิดเป็นแรงฉุดคอยผลักดันให้ไปถึงฝั่งฝันได้

ซึ่งเบื้องหลังและเป็นพื้นฐานที่สำคัญของความสำเร็จอย่างหนึ่งของคุณบัณฑิตก็คือ เขาเป็นหนอนหนังสือ เขาเล่าว่าเขาชอบอ่านหนังสือ 4 ประเภท คือ หนังสือทางด้านดนตรีและวาทยกรซึ่งเกี่ยวกับงานโดยตรง, หนังสือปรัชญาแห่งความสำเร็จ, ประวัติชีวิตบุคคลสำคัญ และวรรณกรรมและบทละคร

สามประเภทแรกเป็นหนังสือที่ช่วยในการพัฒนาความรู้และพัฒนาตัวเอง แต่หนังสือประเภทที่สี่ทำให้เกิดสุนทรียะและทำให้เข้าใจการทำงานได้ลึกซึ้งขึ้น เพราะวรรณกรรมและบทละครล้วนเกี่ยวข้องการบรรลุซึ่งจิตใจภายในของคน

การอ่านทำให้คุณบัณฑิตมีพื้นฐานทางความคิดและข้อมูลที่เหนือกว่าคนอื่นในสายงานเดียวกัน โดยเฉพาะยุคปัจจุบันที่ข้อมูลข่าวสารหมุนเวียนและส่งผ่านกันอย่างรวดเร็ว ทุกคนสามารถเข้าถึงข้อมูลได้มากขึ้นและเท่าเทียมกันมากขึ้นจึงขึ้นอยู่กับว่าใครจะขยันอ่านมากกว่ากันและเลือกข้อมูลที่ถูกต้องเหมาะสมได้ดีกว่ากัน ที่สำคัญ การอ่านก็เหมือนกับการเรียนรู้ประสบการณ์ของคนอื่นทางลัดและทำให้เราไม่ต้องมาลองผิดลองถูกกับประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่เราจะได้เจอแต่เป็นประสบการณ์ที่คนอื่นเคยผ่านมาแล้ว เราก็สามารถทุ่มเทให้กับประสบการณ์ใหม่เอี่ยมที่ไม่เคยมีใครเจอมาก่อนแทน

ถ้าอ่านประวัติของคุณบัณฑิตอย่างละเอียดจริง ๆ จะพบว่า การไปสู่ความสำเร็จของเขาไม่ได้มาจากโชคเลย เขาทำงานอย่างหนักหน่วง ทำการบ้านมาอย่างดี ทุก ๆ ครั้งที่เขาต้องแข่งขันหรือต้องแสดงเขาจะต้องวางแผนมาอย่างรอบคอบและศึกษาข้อมูลเพื่อรองรับสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในทุก ๆ ทาง และซ้อมให้มากครั้งเท่าที่จะมากได้

เส้นทางสู่คาร์เนกี้ฮอลล์ของหลาย ๆ คนจะสั้น, แคบ, ยาว, กว้าง หรือลัดมากน้อยเพียงไร ก็ขึ้นกับว่าปัจจัยพื้นฐานประกอบกับการวางแผนอย่างรอบคอบและตั้งเป้าหมายอย่างชัดเจนมีมากน้อยเพียงใด

ผมตั้งความฝันไว้แล้วโดยเป็นฝันที่ยิ่งใหญ่และผมก็พยายามจะทำให้พื้นฐานผมดีมากพอที่จะรองรับความฝันนั้น แต่การบรรลุซึ่งความฝันนั้น ผมก็กำลังค่อย ๆ คลำทางไปสู่คาร์เนกี้ฮอลล์ มันอาจจะลัดบ้าง, สั้นบ้าง, ยาวบ้าง และบางครั้งก็แวะนั่งร้านกาแฟข้างทาง, หลบมุมคุยกับเพื่อนบ้าง และนั่งหลบแดดจ้าบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยลืมความฝันเหล่านั้นเลยแม้วินาทีเดียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิกข้อมูลเชิงลึกด้วย email

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner